Miłków 2014 – Kościół ewangelicki
[M] Nikogo nie namawiamy na tego typu formę turystyki, każdy kto ma ochotę na coś takiego robi to tylko i wyłącznie na swoją własną odpowiedzialność.
Przejeżdżając przez Miłków nie sposób nie zauważyć górującej nad okolicą wieży kościoła. Podjeżdżając bliżej okazuje się, iż jest to kościół ewangelicki – a w zasadzie dawny zespół składający się z kościoła, pastorówki i kantorówki. W marcu 1742 r. Fryderyk II wydał zezwolenie na budowę w Miłkowie kościoła ewangelickiego na podstawie którego wzniesiono tu drewniany dom. Już w roku 1754 jego stan był tak zły, że przesunięto go na drewnianych wałkach o 92 łokcie a na jego miejscu Michael Weise zbudował nowy, murowany kościół, ukończony w 1755r. W roku 1863 dostawiono do niego kwadratową wieżę, o smukłej, ośmiobocznej nadbudowie, zwieńczoną hełmem iglicowym. Był to okazały obiekt z salową nawą, otoczoną dwukondygnacyjnymi, drewnianymi emporami. Elewacje dzielone pilastrami, dolne okna niskie, górne wysokie, wszystkie zamknięte łukami. Kościół był nakryty czterospadowym dachem łamanym. Nawę przykrywało drewniane pseudo-sklepienie. Po roku 1945 nie był użytkowany, popadając stopniowo w ruinę, przyspieszoną zdjęciem pokrycia dachowego po 1980 roku. Dziś zachowały się tylko mury zewnętrzne wraz z niszczejącą wieżą. Za wschodnią fasadą kościoła z ocalałych po byłym niemieckim przedwojennym cmentarzu nagrobków zaaranżowane zostało “Lapidarium”. Można tu znaleźć min. płyty nagrobne malarza Hansa Seydela i architekta Arthura Bretschneidera.
